រឿង៖ កាដូខួបកំនើត
រឿង៖ កាដូខួបកំនើត
ឪពុក៖
ថ្ងៃខួបកំនើត កូនឯងចង់បានអី?
កូន៖ អត់អីច្រើនទេប៉ា សុំតែរ៉ាដ្យូម៉ាគ្រឿង ប្រដាប់ដោយរថយន្តស្ព័រស៊េរីថ្មីទៅបានហើយ។
កូន៖ អត់អីច្រើនទេប៉ា សុំតែរ៉ាដ្យូម៉ាគ្រឿង ប្រដាប់ដោយរថយន្តស្ព័រស៊េរីថ្មីទៅបានហើយ។
ឪពុកនិយាយទាំងក្តៅក្រហាយទៅកូន៖
គ្រូឯងប្រាប់ប៉ាថា គាត់ប្រដៅឯងលែងកើតហើយ។
កូន៖ ដូចខ្ញុំប្រាប់ប៉ាអញ្ចឹង គាត់មិនមែនជាគ្រូល្អទេ។
កូន៖ ដូចខ្ញុំប្រាប់ប៉ាអញ្ចឹង គាត់មិនមែនជាគ្រូល្អទេ។
មែនេជ័រ៖ សូមអភ័យទោស
ខ្ញុំមិនអាចទទួលយកលោកអោយធ្វើការបានទេ។ កន្លែងរបស់យើងមិនសូវមានការងារសំរាប់អោយលោកធ្វើឡើយ។
បេក្ខជន៖ មិនអីទេ សូមលោកកុំទើសទាល់អី។ ខ្ញុំរកតែអាហ្នឹង មិនសូវមានការងារក៏បាន អោយតែបើកប្រាក់ខែអោយ។
បេក្ខជន៖ មិនអីទេ សូមលោកកុំទើសទាល់អី។ ខ្ញុំរកតែអាហ្នឹង មិនសូវមានការងារក៏បាន អោយតែបើកប្រាក់ខែអោយ។
ពាក្យរៀលយកពីរម្មណីដ្ឋានទន្លេបាទី
បានចុះផ្សាយលើ ខែសីហា 9, 2007 ដោយ Sambath
- អាត្មាសូមចំរើនពរ កន្ទុយ ងរ ឆ្កែ ភ្នែកក្រឡែឆ្មា ក្រឡេក្រឡាពស់ ងោះៗ គូរូ មូរៗ ត្រីរ៉ស រាប់មិនចេះអស់កន្តេះឡង់ ឆ្អេះឆ្អង់កណ្ដុរប្រម៉េះ រៀនមិនចេះឆ្មាម៉េវ ។
- កុំលេងដីកើតមេរោក កុំលេងលោកបាប កុំលេងចាបបោច កុំលេងខ្មោចលង ។
- ផ្ទះអី ផ្ទះថ្ម ថ្មអី ថ្មពិល ពិលអី ពិលទឹក ទឹកអី ទឹកក្រូច ក្រូចអី ក្រូចឆ្មា ឆ្មាអី ឆ្មាឱង ឱងអី ឱងម៉េវ ។
- ផោមលឺគេធាក់ ផោមលាក់គេជេរ ផោមដាក់កណ្ដាលទន្លេក្រពើកើតទុក្ខ ផោមដាក់ជង្រុកកើតស្រូវកើតអង្ករ ផោមដាក់ឆ្នាំងសំឡកើតត្រីកើតសាច់ ផោមលេចទាំងអាចម៍ ផោមផ្ដាច់អាយុះ ។
- ផោមផាំងអាណាផោមខ្លាំងរលួយក្ដិត ដេញចង្រិតចូលរន្ធ ដេញមាន់ឡើងទ្រើង ដេញប្រក្រពើចុះទឹក ដេញប្រវឹកហើរផុល ។
បាលីពីដើមដែលខ្ញុំធ្លាប់ចេះកាលនៅតូច
ជាថ្មាំរាកខ្លាំង
- អូមម៉ារូមនាគ អូមម៉ារាច់អៀក អូមម៉ាសាធីស្វាហែកយក្ស យក្សហែកក្ដិតស្វា
អូមម៉ាត្រឡូមតូមទាន គាលាមម្រាក់ គន្លាក់ឈឺខូច គ្លូចពងក្ដលោកគ្រូលេង អូម៉ាខ្នោរបានស្រា ជាក់ពឹងជាក់ ផ្សែងអាកាស
ដាស់ព្រះធរណី តាពោកយាយជី ក្ដលោកនេន ។
(មិនទាន់ចប់)
- បំណកស្រាយ ៖ អូមម៉ារាច់អៀក = រាកអាចម៍ ខ្មោរបាយស្រា = ខ្មុរបាយស្រា ផ្សែងអាកាស = ទឹកឃ្មុំ ដាស់ព្រះធរណី = មើមស្មៅក្រវាញជ្រូក តាពោកយាយជី = សំបកឈើស៊ីផ្លែ ៧ មុខ (អំពិល ពុទ្រា សង្កែ ប្របែក …) ក្ដលោកនេន = ក្ដត្នោត ។
- រាកអាចម៍ជាមុខជំងឺ
- គ្រឿងផ្សំ ខ្មុរបាយស្រា ទឹកឃ្មុំ មើមស្មៅក្រវាញជ្រូក សំបកឈើ ៧មុខ ក្ដត្នោត ដាក់បញ្ចូលគ្នាដាំទឹកបី យកទឹកមួយ ។ យកថ្នាំនោះទៅពិសាមិនលើសពី ប្រាំដងហានធានាថាបាត់ទៅហោង ។
លាពាក់ស្បែកតោ (លាពាក់ស្បែកខ្លា)
សម័យ ថ្ងៃមួយ សត្វលាបានឃើញស្បែកតោដែលព្រានប្រមាញ់ហាលទុកចោលយកមកពាក់។ បន្ទាប់មកវាក៏បានដើរចូលទៅក្នុងភូមិដោយពាក់ស្បែកតោនេះ ទាំងមនុស្សទាំងសត្វនៅក្នុងភូមិ
នាំគ្នារត់ប្រាសអាយុ។ វាសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ ក៏លោតរាំហើយស្រែកយ៉ាងខ្លាំង! ពុទ្ធោ! វាមិនអាចលាក់សម្លេងពីធម្មជាតិរបស់វាបានទេ! អ្នកភូមិដឹងថាវាជាសត្វលា
ក៏នាំប្រមូលគ្នាដេញវាយវា។ វារត់ផុតចេញពីអ្នកភូមិ ក៏ទៅជួបនឹងកញ្ជ្រោង១ក្បាល។ កញ្ជ្រោលក៏និយាយថា៖ «គ្រាន់តែស្តាប់សម្លេង យើងដឹងថាឯងជានរណាទៅហើយ» និយាយចប់ វាក៏លោតសង្គ្រប់ខាំលានោះស៊ីបាត់ទៅហោង។
មូលន័យ៖
ខោអាវគ្រាន់តែជាគ្រឿងបន្លំ ប៉ុន្តែពាក្យសម្តីបង្ហាញអំពីចរិតមនុស្ស
Subscribe to:
Posts (Atom)
